معدن فيروزه ارتفاعات بينالود با وسعت بيش از 40 كيلومترمربع، در فاصله 35 كيلومتري شمال شهر فيروزه و مشرف به روستاهاي معدن سفلي و عليا قرار دارد. تنها پهنه فيروزه دار اصلي معدن فيروزه داراي غارهاي قديمي است که به نام هاي آبدار، سبز، انجيري، اردلاني، رکني، اسب کش، چراغکش، زاک بالا، زاک پائين، ملکي، غاردم، شهپردار و... شناخته مي شود که طول بزرگ ترين آن ها 1800 متر مي باشد. معدن قديمي فيروزه به عنوان کهن ترين معدن فعال دنيا، به استناد کشف اسكلتي توسط باستان شناسان در محوطه تپه برج سابقه بهره برداري از آن به حدود 5500 سال مي رسد. کهن ترين اسناد مکتوب که نام اين معدن در آن ذکر گرديده، عرايس الجواهر و نفايس الاطايب نوشته ابوالقاسم عبداالله کاشي و تنسوق نامه ايلخاني منتسب به خواجه نصيرالدين طوسي است رنگ فيروزه نيشابوري مترادف با بهترين رنگ فيروزه اي در دنياست. انواع فيروزه بر اساس رنگ، در دو گروه آبي و سبز و 5 زير گروه، آبي پررنگ، آبي كمرنگ تر، آبي مايل به سفيد، سبز پررنگ و سبز كمرنگ طبقه بندي شده است. تونل هاي متعدد ايجاد شده در اين معدن در طي زمان هاي متمادي زيبايي هاي خاص طبيعي و گردشگري را در آن بوجود آورده است. مرغوبيت فيروزه نيشابور و معروفيت جهاني آن از پتانسيل هاي طبيعي اين سنگ به شمار مي آيد که هنرمندان بسياري براي پديد آوردن آثار هنري از آن بهره مي برند.