اين منطقه بسيار زيبا با چشم اندازهاي متنوع طبيعي، در فاصله 12 کيلومتري غرب شهر باخرز واقع شده و ويژگي بارز آن علاوه بر وجود درختان کهنسال، رودخانه اي است که از انتهاي اين دره و از ميان کوه ها جريان يافته و به پايين سرازير مي گردد.

اين سازه آبي که در بخش باخرز و در روستاي جيزدآباد واقع گرديده، از بناهاي دوره قاجار محسوب مي شود و معماري آن شامل پيش تاق و درگاه ورودي، فضاي اصلي آسياب، تنوره و ... است که با کاربرد اين عناصر و اجزاء با کمک دو سنگ مدور ناهموار غله ساکنين روستا و يا مناطق مجاور را براي تهيه نان و مصارف ديگر به آرد تبديل مي کردند.

باتوجه به رونق کشاورزي بخصوص امروزه زعفران باخرز از مهم ترين سوغات منطقه به شمار مي آيد که گردشگران و مسافران نيز از آن استقبال مي نمايند. همچنين از ديگر سوغات شهرستان مي توان به انواع خشکبار، نان سنتي، محصولات لبني و توليدات فرت اشاره کرد.

دره زيباي اُستاي که به " تنگل خور" نيز معروف مي باشد، از جمله مناظر طبيعي است که در فاصله 45 کيلومتري باخرز و در محدوده يک کيلومتري روستاي پرجمعيت اُستاي واقع گرديده و به لحاظ گردشگري از جايگاه خاصي در اين شهرستان برخوردار است.

روستاي کرديان به فاصله 8 کيلومتري از شهر باخرز قرار گرفته است. باغات فراوان اطراف کرديان، بندي به همين نام و قنوات متعدد و دره هاو کوه هاي زيبا و سرسبز از زمره جاذبه هاي گردشگري اين منطقه است.