اين بنا منسوب به مدفن شهاب الدين عبدالله از عرفاي باخرز است که در سال 827 هـ .ق دار فاني را وداع گفت و در قبرستان شهر مالين روي در نقاب خاک کشيد. فضاي داخلي مسجد آرامگاه وي در عين سادگي به دليل دارا بودن محرابي با تزئينات گچ بري از صلابت خاصي برخوردار است. وجود چله خانه در بناي مزبور مويد استفاده آن به عنوان خانقاه نيز مي باشد. ساختار معماري مسجد شيخ عبدالله بيشتر به اسلوب ابنيه اواخر دوره صفويه نزديک است.