سيد حسن مدرس از سادات طباطبائي قمشه اصفهان و از رجال روحاني- سياسي دوره مشروطيت بود. وي در سال 1287 خورشيدي در يکي از روستاهاي اردستان به دنيا آمد و در سال 1328 به تهران مسافرت نمود و به دوره دوم مجلس شوراي ملي راه يافت. در سال 1307 به خواف و سپس به کاشمر تبعيد گرديد. اين عالم رباني سرانجام در سال 1316 در اين شهر به شهادت رسيد. بناي با شکوهي که پيکر شهيد مدرس را در ميان گرفته در سال 1363 به جاي مقبره کوچک قبلي و در ميان باغ وسيع و محصوري ساخته شده است. آرامگاه اين عالم و روحاني مبارز به سبک و سياق معماري اسلامي از يک گنبدخانه مرکزي، چهار ايوان و گنبد فيروزه اي شکل گرفته و به اسلوب عصر صفوي بنيان گرديده است. موزه اين مکان شامل تصاوير سير تحول آرامگاه مدرس اسناد و مکاتبات و وسايل به جاي مانده از اين شخصيت انقلابي است.