اين سازه هاي آبي قاجاري در مسير باغات جغتاي، در محدوده بقعه امام زاده و يک باب آن در داخل شهر قرار دارد که همه آن ها از آب قنات هاي موجود در اين محور از جمله قنات قارزي، ملک آباد، هوديان، ناوي، چشمه، پي آب و جمال آباد تغذيه مي شدند. اين بناها شامل آسياب بالا (500 متري بقعه امام زاده)، چنار (روبروي امام زاده)، ليک ليکي (در محل مسجد قارزي)، بازخوره، کال و چنار سوخته مي باشد که امروزه از مجموع معماري آن ها تنها بخش تنوره  باقي مانده، اما درگذشته به مدد همين قنات ها گندم و غله مردم به آرد تبديل مي شد.