يافته‌هاي باستان‌شناسي حاکي از آن است که دشت توس و يکي از مناطق آن که با طرقبه شانديز مطابقت مي نمايد، در هزاره هاي گذشته وضعيت اقليمي و شرايط زيست محيطي متفاوتي با زمان حاضر داشته است. از همين حيث الگو و نشانه هاي برخي از اين تفاوت ها را مي توان در هويت و اصالت آثاري معروف به نقوش صخره اي مطالعه و بررسي نمود. نقوش حک شده بر روي سنگ هاي ماسه اي طرقبه شانديز در شيب دامنه و در امتداد مسيل سيلابي کف دره پراکنده و اغلب با روش کوبشي و گاه با خراش و يا نقوش قلم گيري شده تو پر، بر سطح سنگ ها نقش شده است. از نظر موضوعي اين مجموعه شامل نقوش انساني، جانوري، گياهي، ابزار و وسايل، نقوش هندسي و علايم و نشانه ها و خطوط بوده و متعلق به عصر پيش از تاريخ و دوران تاريخي و اسلامي است که در حال حاضر اين آثار به صورت زنجيره اي در دهنو، کمر مقبولا، ديزدر، شترسنگ، کمر سياه، کلاته آهن، کلاته عبدل، کال خرگوش، رودخانه مايان، بلوک اردمه، خانرود، مَج، تَجر، خادر، سنگ سفيد، حصار، کال تيشتر، رودخانه بار، کال علف خرس مشاهده مي شود. به گردشگران توصيه مي گردد در بازديد از اين آثار آسيب پذير نهايت دقت و مراقبت را به عمل آورند.