اين تاسيسات نظامي سنگي که شامل سه بخش دفتر فرماندهي، سنگرها و اصطبل مي باشد، در فاصله 70 کيلومتري شهر سرخس و در روستاي شورلق قرار دارد. مقر فرماندهي و اصطبل ها نزديک به روستا و سنگرها در فاصله 4 کيلومتري از آن و در دل کوه و تپه هاي اطراف ايجاد شده است. بنا به روايت مطلعين محلي، در زمان جنگ جهاني دوم و هم زمان با حمله روس ها به شمال شرق ايران و سرخس، اين تأسيسات توسط ارتش ايران براي دفاع و مقابله با نيروهاي خارجي و در زمان قوام السلطنه ساخته شده است. بعدها در هشتم اسفند ماه 1299 قرارداد آخال ميان ايران و روسيه منعقد گرديد و اختلافات مرزي دو کشور با واگذاري سرخس به ايران خاتمه يافت. اما روس ها در سال 1884 ميلادي مطابق 1302 قمري قسمتي از سرخس را که مشرف و مسلط بر سرخس ايران است به اشغال خود درآورند. به اين ترتيب سرخس بزرگ بعد از يک دوره حيات تاريخي طولاني به دو پاره سرخس ايران و روس(سرخس ترکمنستان فعلي) تقسيم گرديد.