قنات قصبه گناباد از حيرت انگيزترين پديده هاي ساخته دست بشر و نمادي از هم نوايي بشر با طبيعت است. اين قنات به طول 33 کيلومتر، از دو رشته اصلي به نام هاي قصبه و دولاب تشکيل شده است كه مجموعاً 472 ميله چاه دارد. حفر کانالي بدين عظمت با عمق بيش از 300 متر و حجم افزون بر 73 ميليون مترمکعب برداشت خاک با کم ترين خطا در مسير يا شيب بندي از عصر هخامنشيان، مؤيد نبوغ ايراني و شاهکاري بي نظير در سراسر جهان است. ناصر خسرو قبادياني در سفرنامه اش به توصيف اين قنات پرداخته و حفر آن را به کيسخرو نسبت داده است.

     اين قنات شگفت انگيز که تاريخ آن حداقل به 2250 سال پيش باز مي گردد، يکي از پر آب ترين قنات هاي ايران است که با توجه به اين ويژگي ها در پرونده قنات هاي يازده گانه ايران در  تاريخ 25 تير ماه 1395(15 July 2016) در چهلمين اجلاس کميته ميراث جهاني در شهر استانبول ترکيه به عنوان بيستمين اثر ايران در فهرست ميراث جهاني يونسکو به ثبت رسيد.