اين بناي آرامگاهي متعلق به قرن هشتم هجري، بر فراز تپه اي نه چندان مرتفع در حاشيه شرقي روستاي نوزاد به فاصله 2 کيلومتري از گلمکان قرار گرفته است. پيرامون اين اثر را نيز قبرهاي قديمي پوشش داده است. به استناد تذکره ها، خواجه عبدالرحمن گواره گر از عرفا و صوفيان مورد احترام منطقه گلمکان و خود نيز مريد عارفان نامداري چون مولانا رضي الدين ماياني و شيخ حافظ بهاءالدين عمر ابردهي بوده است. در متون کهن کنيه وي ابوالقاسم و پيشه وي گهواره سازي ذکر شده است. در فاصله 30 متري شمال شرقي بناي مزار عبدالرحمن گهواره گر بناي بلغور خانه قرار دارد. اين بنا شامل ساختماني آجري به طول 20/11 متر و عرض 20/10 متر مي باشد و زير سازي ساختمان به شکل سنگ چين بوده و بخش هاي فوقاني به صورت آجرچيني با ملات گچ و گل ساخته شده است. کاربرد تاق هاي جناغي و کم خيز، وجود سه گنبد عرقچين و تقارن درپلان برساخت آن دردوره صفويه اشاره دارد.