در گذشته زمانی که فرزندی در خانواده ای به دنیا می آمد بزرگ محل را دعوت می کردند و در مجلسی تشریفاتی، وی با توجه به قرآن نام طفل را انتخاب می کرد و این مجلس با صلوات و دعا و گرداندن شیرینی به پایان می رسید بعد از این مجلس روز بعد بچه هایی که در مکتب درس می خواندند به در خانه پدر نو رسیده می آمدند و اگر فرزند پسر می بود همه با هم این شعر را زمزمه می کردند. « سلام   ا... عجب فیض تبارک   الهی اوغلیز اولسن مبارک ». بعد از آن پدر نو رسیده مقداری پول یا گندم به کاتب می داد تا اینکه او یک روز شاگردانش را آزاد کند و یا در مورد آن ها سختگیری نکند، در بسیاری از موارد نام پدر یا افراد خاندان را که محبوبیت داشت برای فرزند بر می گزیدند. در پایان نیز مراسم روضه خوانی می گرفتند و بچه را عقیقه می کردند. اگر چه بسیاری از این مراسم اکنون در ذهن کهنسالان باقی مانده است ولی با تغییراتی اکنون در بین مردم تا حدودی رواج دارد.