جغرافیا و فرهنگ

اين شهرستان به عنوان دومين شهر بزرگ استان در ميانه محور گردشگري مشهد به سمت سبزوار واقع گرديده است. جلگه نيشابور از شمال و شرق به ارتفاعات بينالود، از جنوب به کوهسرخ و چهل تن تربت حيدريه و از غرب به کوير سبزوار منتهي مي شود. تابستان هاي خشک و گرم و زمستاني سرد و کوتاه از ويژگي هاي اقليمي نيشابور محسوب مي شود.

موقعیت بر روی نقشه

اين شهرستان به عنوان دومين شهر بزرگ استان در ميانه محور گردشگري مشهد به سمت سبزوار واقع گرديده است. جلگه نيشابور از شمال و شرق به ارتفاعات بينالود، از جنوب به کوهسرخ و چهل تن تربت حيدريه و از غرب به کوير سبزوار منتهي مي شود. تابستان هاي خشک و گرم و زمستاني سرد و کوتاه از ويژگي هاي اقليمي نيشابور محسوب مي شود.

اين ناحيه از گذشته هاي دور در مسير شاهراه هاي بزرگ ابريشم قرار داشته و بر مبناي شواهد باستان شناسي، در هزاره هاي قبل از ميلاد و در دوره تاريخي با توجه به وجود آتشکده آذر برزين مهر از جايگاه ويزه اي برخوردار بوده است. نيشابور پس از فتح مسلمانان در سال 31 هجري، در سده سوم مرکز حکمراني طاهريان بود و در سال 548 و 618 هجري بر اثر حملات غزها و مغولان آسيب فراواني ديد. در اوايل دوره تيموري زلزله اي مهيب چهره پر رونق شهر کهن نيشابور را به تلي از ويرانه تبديل نمود و پس از آن شهر فعلي در سمت شمال باختري خرابه ها به سکونتگاه نيشابوريان تبديل شد. مهم ترين رويداد تاريخي نيشابور ورود کاروان هجرت سياسي و هدفمند حضرت رضا^(ع) از مدينه به مرو در سال 200 هجري به اين شهر و بيان حديث گهر بار سلسله الذهب بود که به قولي بيش از چهار هزار دانشمند آن را با قلمدان هاي مرصع کتابت کردند.